"Mutill koxkor bat itxu-aurreko
zubela aldamenian,
gizon burusoill bizar-zuri bat
bi makuluren gañian,
kale eskiñan ikusi nuben
iñora eziñ joanian;
ta bera nor zan jakiñ nayian
inguratu nintzanian....
limosnatxo bat eskatu ziran
Jainkuaren izenian."
![]() |
Pedro Mari Otaño (1857-1910) aurait souhaité mourir dans son village natal, à Zizurkil (Gipuzkoa), mais c’est dans la pampa argentine qu’il décéda, contraint à l’exil par la pauvreté.
Ses malheurs, il les utilisa pour créer de la poésie (Alkar, 1904) des bertso et un opéra (Artzai mutilla, 1906).
Limosnatxo bat est l’une de ses œuvres les plus célèbres, salué pour son audace et sa maitrise technique.
Limosnatxo bat | L’aumône | |
Mutill koxkor bat itxu-aurreko zubela aldamenian, gizon burusoill bizar-zuri bat bi makuluren gañian, kale eskiñan ikusi nuben iñora eziñ joanian; ta bera nor zan jakiñ nayian inguratu nintzanian.... limosnatxo bat eskatu ziran Jainkuaren izenian. |
Je vis un homme chauve à barbe blanche |
|
Zerbait emanaz galdetu niyon altzan modu onenian, jayotzatikan al zeukan ala gaitzak artuba mendian; erantzun ziran: ez, semia, ez, nik sasoya nubenian, ez nuben uste iritxitzerik onetara azkenian ... gaur limosna bat eskatutzen det Jainkuaren izenian. |
En lui donnant quelque chose |
|
Eta seguitu zuben esanaz: — lengo gerrate denian, ni aurren xamar ibiltzen nintzan beti edo geyenian; nekatu gabe, aisa igoaz aldapik luzienian; etzan burura asko etortzen gu ala gebiltzanian... gero limosna eskatutzerik Jainkuaren izenian. |
Et il poursuivit en disant : — Lors de la dernière guerre, J’étais presque toujours devant Toujours ou presque ; Sans me fatiguer, montant facilement La plus longue des côtes : Il ne me venait pas beaucoup à l’esprit Quand nous allions ainsi… Que nous demanderions l’aumône Au nom de Dieu. |
|
Odolak bero eta buruba, arrua daguenian, edozeiñ moduz sartutzen da bat alako itxumenian, atsekabe ta negar-samiñak badatoz ondorenian; nola erebait batek biziya utzitzen ez dubenian... limosnatxo bat eskatu biar Jainkuaren izenian. |
Quand on a le sang chaud Et la tête fière, D’une quelconque manière on s’enferme Dans une telle cécité, Chagrin et larmes acides Viennent par la suite ; Et c’est ainsi que S’il ne veut laisser sa vie… Il doit demander l’aumône Au nom de Dieu. |
|
Iñoiz pentsatzen nere artian, ni jarritzen naizenian, gaur ere asko dirala joango lirakenak zuzenian, ez luke iñork sinistatuko zer pena ematen diran.. Ai!, orla nintzan ni ere sano ta gazte nenguenian... gaur limosna bat eskatutzen det Jainkuaren izenian. |
Parfois je songe Lorsque je m’assois, Qu’aujourd’hui aussi beaucoup Partirons tout droit, Et personne ne peut croire Combien de peine cela me donne… Aï ! Moi aussi j’allai ainsi, Quand j’étais plein de santé et jeune… Aujourd’hui je demande l’aumône Au nom de Dieu |
|
¡Ai! txohakeri asko egiten, da zentzurik ez danian, sinista zazu ur au pasia daukanaren esanian; obiago da sasoi dan arte sayatutzia lanian, negar egiñaz ibilli gabe gero denbora joanian... limosnatxo bat bildu eziñik Jainkuaren izenian. |
Aï ! On fait beaucoup de bêtises Quand on n’a pas de bon sens, Crois donc ce que te dis Quelqu’un qui est passé par là ; Il vaut mieux tant qu’on en a la force Entreprendre et travailler, Sans aller pleurer ensuite Quand le temps est passé… Sans pouvoir ramasser une aumône Au nom de Dieu. |
|
Pedro Mari Otaño, Alkar¸ 1904 | Pedro Mari Otaño, Alkar¸ 1904 |
Ecoutez la version de Zazpi eskale sur Youtube: https://www.youtube.com/watch?v=nsHKKUlWTaY